Zaterdag zag je dat boerin Steffi samen met Roel en dochter Sterre op het bedrijf van Yvon was. 'Ze heeft het mooi voor elkaar. En dat leek de eerste keer dat Roel en ik er waren wel anders. Toen was er nog niks met de grond te beginnen en was alles nat en modderig. Ik dacht; dat wordt niks. En ook al is het zo kleinschalig, ze laat wel echt zien hoeveel werk het kost en wat er allemaal bij komt kijken.'

Wilde je altijd al boer worden?

Ja, als kind was ik altijd al bij de varkens en de paarden te vinden. Ik was de grootste dierengek thuis. Ik was vooral helemaal gek van de paarden. Maar mijn vader vond dat ik eerst een opleiding moest afronden, zodat ik altijd iets achter de hand zou hebben. Ik had een hippische opleiding op het oog, maar daar was mijn vader het niet mee eens. Alles over paarden kon ik wel op het bedrijf leren. Toen heb ik een opleiding verpleegkunde afgerond en zelfs nog even als verpleegkundige gewerkt. Ik heb daar heel veel van geleerd, maar mijn hart ligt echt bij de paarden. Het is een way of life. Ik kan me geen leven zonder paarden voorstellen. Ook bij Sterre is de liefde voor paarden nu al aanwezig. Ze gaat elke dag mee naar de boerderij en het liefste helpt ze ook mee met het voeren van de paarden.

Wat vind je zo mooi aan boer zijn?

De vrijheid, altijd buiten zijn, en de afwisseling. Geen dag is hetzelfde. Het allermooiste is de geboorte van een veulen begeleiden, dat blijft mooi. Maar heel leuk vind ik ook sperma afnemen. Daar krijg ik adrenaline van. En natuurlijk de band die je met de paarden opbouwt. Het is bijna een soort virus, de liefde voor paarden. De meeste paarden worden of hier geboren, of komen hier als veulen binnen. Je ziet ze dus helemaal opgroeien tot volwassen paarden. En wij hebben geen personeel, maar doen alles zelf. Daardoor zie je alle paarden meerdere keren per dag. Je ziet het meteen als een paard anders doet of zich niet lekker voelt. Elk paard ken je door en door. En dat we een familiebedrijf hebben en ik samen met mijn ouders dezelfde passie deel, dat is voor mij het mooiste wat er is. 

Wat vind je minder leuk aan boer zijn?

Doordat je zo’n hechte band opbouwt met je dieren is het natuurlijk extra moeilijk als het een keer minder gaat met een paard. Als je bijvoorbeeld een veulen niet in leven kan houden. Of als je heel veel energie in een paard hebt gestoken omdat je hoge verwachtingen had, en het gaat ineens niet goed met het dier. Dat zijn minder leuke dingen. Ook het verkopen van een paard is altijd lastig. Dat is natuurlijk waar je het voor doet en waar je jaren naar toe werkt, maar als het dan eenmaal zo ver is, is het toch een moeilijk moment.

Heb je nog plannen voor de boerderij?

Mijn vader had vroeger ook varkens, paarden deed hij erbij. Maar omdat mijn hart echt bij de paarden ligt, zijn we met de varkens gestopt. Daardoor hadden we nog een nevenactiviteit nodig en die hebben we gevonden. We beginnen (hopelijk heel snel) een bed&breakfast. We hebben tien kamers en één ontbijtzaal. Ik wil heel graag laten zien hoe het er op ons bedrijf aan toe gaat. Ik denk namelijk dat het nergens ter wereld zo goed gesteld is met het dierenwelzijn als in Nederland en hoe kun je dat nou beter aan de mensen laten zien dan door gewoon je deuren open te zetten?

Hoe zie jij de toekomst?

Ik probeer me niet te druk te maken over alles wat er kan gebeuren en wat de maatregelen van de overheid voor effect kunnen hebben. We kunnen er heel veel over gaan nadenken, maar we weten het nu gewoon nog niet. Ik denk dat onze generatie sowieso nu met heel veel uitdagingen te maken krijgt. De tijd verandert zo snel. Je kan beter een beetje met de golven meebewegen dan er heel erg tegenin gaan. En zoek een manier die bij jou past om verder te boeren.