Confessor (Latijn: 'belijder') is de benaming voor een christen in de Oudheid die net als een martelaar zijn geloof tegenover rechters of vijanden had beleden en er lijden voor had verduurd, maar in tegenstelling tot de martelaar aan de dood was ontsnapt. Confessores stonden in hoog aanzien in de kerken in het Romeinse Rijk.

Zie verder het uitgebreide artikel Martelaar.