In de ochtend van 10 november 2021 overleed Margot van Schayk. Op zondag 14 november herhalen we de uitzending van De verwondering waarin zij te gast was.
In de ochtend van 10 november 2021 overleed Margot van Schayk (1974). In 2020 was zij te gast in De verwondering, waar ze met Annemiek Schrijver sprak over de keren dat ze geconfronteerd werd met kanker.
In haar laatste maanden probeerde ze vooral te genieten van de mooie momenten, haar verdriet te delen met haar dierbaren en aan haar zoon haar eigen grondvertrouwen door te geven dat er voor hem toekomst en geluk wachten.
In haar boek Ik val niet, ik dans schrijft ze over alle keren dat ze geconfronteerd werd met kanker. Dit heeft ervoor gezorgd dat ze grote haast had om zo veel mogelijk uit het leven te halen.
Het gedicht Afsluitdijk van Vasalis verbeeldt voor haar de grenservaring van leven en dood, schijn en werkelijkheid.
De inspiratietekst van Margot van Schayk
Afsluitdijk
De bus rijdt als een kamer door de nacht
de weg is recht, de dijk is eindeloos
links ligt de zee, getemd maar rusteloos,
wij kijken uit, een kleine maan schijnt zacht.
Vóór mij de jonge pas-geschoren nekken
van twee matrozen, die bedwongen gapen
en later, na een kort en lenig rekken,
onschuldig op elkanders schouder slapen.
Dan zie ik plots, als waar 't een droom, in 't glas
ijl en doorzichtig aan de onze vastgeklonken
soms duidelijk als wij, dan weer in zee verdronken
de geest van deze bus; het gras
snijdt dwars door de matrozen heen.
Daar zie ik ook mezelf. Alleen
mijn hoofd deint boven het watervlak,
beweegt de mond als sprak
het, een verbaasde zeemeermin.
Er is geen einde en geen begin
aan deze tocht, geen toekomst, geen verleden,
alleen dit wonderlijk gespleten lange heden.
- M. Vasalis
Meer inspiratie?
We bundelen de mooiste verhalen voor jou in het thema 'persoonlijke groei'.
