De één na de andere pannenkoek vliegt door de lucht in de keuken van vrijwilligers Kees en Greet Kloosterman van de Protestantse Sionskerk in Zwolle. Met hun babbel- en knabbelwagen delen ze een paar keer per maand pannenkoeken uit om de buurt bijeen te brengen en mensen te helpen. Jos van Oord was erbij en doet verslag.

'Ik ben op bezoek in een oudere wijk van Zwolle. Bij Kees en Greet Kloosterman. Ze zijn lid van de  locale Sionskerk. Op een avond wordt al biddend en brainstormend een nieuw plan geboren. Als de mensen niet meer naar de kerk  komen, dan gaat de kerk maar naar de mensen. Zo luidt het motto. Hoe kunnen we de kerk in onze wijk op een originele manier op de kaart zetten? Kees en Greet vinden een naam voor het project: ‘Knabbelen en Babbelen’. Knabbelen bij een foodtruck en babbelen in een gesprekswagen. Twee keer per maand gaan Kees en Greet met een paar andere vrijwilligers met de foodtruck en de gesprekswagen, getrokken door een trekker, de buurt  in, steeds op wisselende locaties in de wijk. Vanuit de foodtruck worden pannenkoeken aangeboden aan wie wil. En in de gesprekswagen kunnen buurtbewoners in gesprek met een vrijwilliger uit de kerk, over hun dagelijkse problemen of als zij een vraag over het geloof hebben.

mhz knabbelen
mhzgreet

Die gesprekswagen blijft deze middag leeg. Covid-19 laat het niet toe om daar met elkaar in gesprek te gaan. Gelukkig is het mooi weer en onder een boom worden rond een grote tafel stoelen neergezet en al gauw is er een komen en gaan van mensen. Zeker bij de foodtruck. Soms zelfs een kleine file. Vooral van kinderen, van heel klein tot jonge pubers.

Gezien

Ik sta bij het uitgifteloket en hoor van alles. Eén van de jongens vraagt mij waarom het gratis is. ‘Zullen we dat Greet vragen?’, zeg ik. En Greet - strooiend met poedersuiker op de pannenkoek - kijkt de jongen aan en zegt: ‘Omdat jij er mag zijn, je mag gezien worden. Het wordt je aangeboden door onze kerk. God houdt van iedereen, ook van jou.’ ‘Zo, dat is mooi’, reageert de jongen en stopt een eerste stuk van een opgerolde pannenkoek in zijn mond. Met open mond lacht hij naar me.

mhz
mhz babbelen

‘Is het eigenlijk een kinderproject?’, vraag ik Greet. ‘Nee, het is meer, er komen veel kinderen, maar via hen krijgen we contact met de ouders uit de flat en ontstaan er gesprekken en kunnen we af en toe hulp bieden, ook vanuit de diaconie. Vanmiddag zie ik ook een paar mensen rondlopen hier die in een hulpverleningstraject zitten. Ontstaan door het geven van een pannenkoek.’

Zegen

Aan het begin van de middag word ik gevraagd in de kring te komen met alle vrijwilligers. Van pannenkoekbakkers tot tractorbestuurder. De ouderling vraagt om stilte. Ze vraagt God om een zegen.

mhz
mhzknabbelen

Ik ben er heel de middag bij. Van het opzetten van het terrasje tot de laatste pannenkoek die weg wordt gegeven. Het was een belevenis. Er gebeurde van alles. Vooral kleine verrassende wondertjes van ontmoetingen. En dat allemaal door een grote stapel pannenkoeken!'

                                                                                                    Jos van Oord