Utrecht, 6 april 2024 – Het Nederlandse platform ‘Rome Reformatie’, opgericht in 2017, heeft onlangs een verklaring uitgebracht waarin de wens wordt uitgesproken dat rooms-katholieken en protestanten voortaan lid zijn van één kerk. Onder de 21 theologen die deze tekst hebben ondertekend, is een Nederlandse rooms-katholieke bisschop: mgr. Gerard de Korte van ‘s-Hertogenbosch.

De opstellers van de Verklaring vinden dat moet worden erkend dat “God een weg is gegaan” met de reformatorische, baptistische en pentecostale kerken. De afsplitsing van de moederkerk kan weliswaar worden beschouwd als iets wat indruist tegen Gods wil, toch kan er wellicht sprake zijn van een ‘gelukkige schuld’ (Latijn: felix culpa), aldus de Verklaring. Kerkscheuringen zouden dan een goede diversiteit hebben bewerkstelligd. “Een felix culpa kan echter nooit een laatste woord zijn”, luidt het.

“Wij realiseren ons dat de breuk tussen Rome en Reformatie niet zomaar als misverstand kan worden afgedaan en dat er verschillen aan ten grondslag lagen die met wezenlijke elementen van de expressie en vormgeving van het geloof te maken hadden. Deels bestaan die er nog, met name over kerk en ambt.”

Ondanks de wezenlijke verschillen in geloofsopvattingen delen katholieken en protestants het geloof in de drie-ene God en in Jezus Christus, de Zaligmaker en het ene Hoofd van de Kerk. Ook wordt “de genade van de doop” gedeeld. En: “wij geloven in de werkelijke aanwezigheid van Christus in eucharistie/avondmaal, wij geloven in de betekenis van het ambt als representatie van Christus en als teken van verbondenheid met het geloof van de ene kerk.”

In de Verklaring wordt aangegeven dat de oorspronkelijke aanleiding van de Reformatie, de kwestie van de rechtvaardiging, in feite al is opgelost. De 21 theologen vragen zich daarom af: “is wat ons nu nog scheidt werkelijk kerkscheidend?”

In de Verklaring staan echter geen opzienbarende beweringen. Wel worden er veel vragen gesteld, zoals: zou er binnen de ene kerk een ‘protestantse ritus’ mogelijk zijn? “Of is dat een onbegaanbare weg en zullen andere modellen moeten worden overwogen?”

Het platform betreurt het dat “we” liever de kerkelijke gescheidenheid in stand willen houden en luisteren naar historische wetten dan gehoorzamen “aan de wetten van de Geest”. Vervolgens wordt de vrome oproep gedaan dat christenen zich openstellen voor dit woord van Christus: ‘het zal worden één Herder en één kudde’.

Onder de lijst van ondergetekenden wordt de lezer de gelegenheid geboden sympathie met de intentie van de Verklaring te betuigen.