Ivan en Linda zijn momenteel druk met het openen van de camping voor een tweede seizoen. Ze kijken met een trots gevoel terug op de afgelopen afleveringen. ‘Ik heb bijvoorbeeld heel erg moeten lachen om het fragment met de deurbel’, vertelt Ivan. ‘Voor de kinderen was het allemaal hartstikke spannend, en op de camping zijn er zoveel indrukken. Dan is op zo’n moment een deurbel precies op hun hoogte natuurlijk het allerleukste speelgoed. Wij vinden dat alleen maar grappig. Want na een tijdje doen ze dat echt niet meer.’

Verdrietige periode

Voor Linda was het soms confronterend om zichzelf terug te zien. ‘Vooral het moment dat ik lange tijd alleen met de kinderen in de mobile home zat’, legt Linda uit. ‘Ik ben altijd snel emotioneel, maar toen nog meer. Want wat je bijvoorbeeld niet ziet in de afleveringen, is dat de moeder van Arie (vriend van oudste dochter Marlynn, red.) drie weken daarvoor overleed. Een hele heftige en verdrietige periode. Ik zat daar alleen met al mijn gedachtes. Daarbij lag de hele planning overhoop, want Marlynn en ik zouden samen het huis schoonmaken en elkaar afwisselen met de kinderen. En Arie en Ivan zouden de spullen in elkaar zetten. Ik was op dat moment zo verdrietig en zag door de bomen het bos niet meer.’

Eerlijkheid

Hun deelname heeft de familie ook veel moois gebracht. Ivan: 'We krijgen veel berichtjes van mensen die het zelf niet durven om te emigreren en die bewondering voor ons hebben. Ze vragen ons waarom wij wél die stap durfden te maken. We horen ook dat mensen zich herkennen in ons gezin. ‘Oh gebeurt dat bij jullie ook!’ Dat vinden wij heel fijn en bijzonder.’

Er zijn ook minder leuke reacties. ‘Niet iedereen vindt onze kinderen leuk. Opmerkingen als ‘onopgevoed, brutaal, irritant’ zijn soms heftig om te lezen. Of over mijn stem, hoe vervelend die is’, vertelt Linda. ‘Ik schrik daarvan en word onzeker. Het is al heel kwetsbaar om je zo op te stellen. Wij kiezen er inderdaad voor om ons leven te delen, want wij vinden dit prachtige document veel meer waard dan bepaalde negatieve reacties. Maar de reacties kunnen wel heftig zijn. En onze kinderen kunnen zich niet verdedigen.’

Humor

Gelukkig hebben ze altijd elkaar om op terug te vallen. ‘De kracht van ons gezin is echt onze humor’, vertelt Linda. ‘We hebben heel veel lol met elkaar, een soort sarcastische humor. En als we er dan doorheen zitten, bijvoorbeeld na een avond keihard werken in de keuken, maakt ineens iemand een of andere schuine grap en dan gieren we het uit. Alle spanning valt dan van onze schouders af.’

Ook de afleveringen worden volgens de familie Kraan alleen maar leuker. ‘De camping gaat bijna open en dan gaat het echt beginnen. Je ziet het reilen en zeilen van de camping en de struggles die daarbij horen, in combinatie met een groot gezin. We hopen dat mensen nu echt gaan snappen waarom wij de keus hebben gemaakt om te gaan wonen op een camping.’