Hoe gaat het nu met de familie Jelies en hoe vinden ze het om zichzelf terug te zien in Een huis vol emigreert? ‘We zijn zo trots op ons gezin en hoe we het samen doen’, vertelt Janneke Jelies.
Bij de familie Jelies schijnt na een paar grijze dagen eindelijk het zonnetje weer in het Spaanse Pinoso. ‘Ik kan deze heerlijke temperaturen nu al niet meer missen’, lacht Janneke. Ze is blij met wat ze met haar gezin heeft laten zien in Een huis vol emigreert. ‘Vooral het moment dat we de oudste meiden voor het eerst het huis lieten zien. We waren daar van tevoren zo gespannen over: hoe zouden ze het vinden? Maar daarna viel er een last van onze schouders af. Ze zagen meteen hoe fijn het plekje is, en dat we er met elkaar iets moois van gaan maken.’
Geen afscheid
In Een huis vol emigreert ziet de kijker in een van de aankomende afleveringen ook een moeilijker moment voor Janneke. 'Ik had het moeilijk met het afscheid van mijn moeder en zussen, dat was lastig om in de serie terug te zien. Dat kwam echt binnen. Maar het laat alleen maar zien hoeveel mijn moeder en mijn zussen om ons geven en andersom. Bovendien noemen we het geen afscheid.’
Janneke vervolgt: ‘Mijn moeder en ik hebben nu zelfs een betere band dan we in Nederland hadden. We bellen heel veel met elkaar en hebben intieme en mooie gesprekken. In Nederland ging ik meestal even snel op de koffie en waren we nooit echt met z'n tweeën. Mijn moeder komt in mei bij ons langs, ik kan niet wachten!’.
'Wij weten zelf dat we het goed doen en dat we gelukkig zijn als gezin'
Gelukkig met het gezin
Mensen die hun keus om te emigreren niet snappen en daarover reageren op social media, daar geeft Janneke niet zo veel om. ‘Tuurlijk zijn er hobbels, maar wij weten zelf dat we het goed doen en dat we gelukkig zijn als gezin. Dat is het belangrijkste. En we zijn druk genoeg om ons bezig te houden met wat andere mensen vinden. Gelukkig zijn de meeste reacties heel lief en positief en daar willen we iedereen voor bedanken.’
Toch wil Janneke wel een ding rechtzetten: ‘Mensen denken dat Johan de beslissing om te emigreren voor ons gemaakt heeft, en daar worden soms nare dingen over gezegd. Maar dit is echt een beslissing van ons samen geweest. Iemand moet op een gegeven moment de knoop doorhakken en daar is Johan heel goed in. Ik heb af en toe een duwtje in de rug nodig om een grote beslissing te maken. Dat is waarom ik op Johan ben gevallen en waarom ik zo van hem houd.’
Caravans
De Jelies genieten volop van hun leven in Spanje. ‘De casita is nu ook af (omgebouwde carport tot tweede huisje, red.). Daar zouden eigenlijk de oudste meiden in gaan wonen. Maar die vinden het veel te leuk in hun caravans. Daar hebben ze een heerlijk plekje van gemaakt, met hun eigen tuintje.’
In de aankomende afleveringen zien we nog veel mooie momenten. Janneke vertelt: ‘Toen de kinderen voor het eerst naar school gingen waren ze zo zenuwachtig. Je zag de spanning op hun snoetjes. Toen de schooldag afgelopen was, kwamen ze zo opgelucht naar buiten. Harrie zei meteen: ‘de hele klas is m’n vriend.’
'We groeien echt heel dicht naar elkaar toe, als een eenheid'
Naar elkaar toe groeien
Johan en Janneke Jelies zijn het meest trots op de kinderen. ‘We hebben deze stap gemaakt voor de kinderen. Hier zien wij een toekomst voor ze. Hoe zijn er nu mee omgaan, vind ik zo knap. We praten, lachen en huilen veel. We groeien echt heel dicht naar elkaar toe, als een eenheid.’
Niets missen van Een huis vol?
Schrijf je in voor de nieuwsbrief Persoonlijke verhalen. Zo mis je niets van je favoriete programma!
